1. مواد ارگانیک خارج از دستورات دفن زباله
مشابه اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990، دهه 2010 نشان داد که ممنوعیت یا دستورات دفع دفن زباله ابزار موثری برای سوق دادن مواد آلی به سمت تاسیسات کمپوست سازی و هضم بی هوازی (AD) است.
2. آلودگی - و مقابله با آن
افزایش بازیافت ضایعات غذایی تجاری و مسکونی نیز با افزایش آلودگی، به ویژه از فیلم های پلاستیکی و بسته بندی همراه بوده است.این روند ممکن است در نتیجه ممنوعیت های اجباری دفع و افزایش برنامه های جمع آوری افزایش یابد.امکانات برای مدیریت این واقعیت مجهز (یا تجهیز) هستند، به عنوان مثال، دستگاه تولید کمپوست، دستگاه کمپوست تراش، دستگاه کمپوست، مخلوط کن کمپوست و غیره.
3. پیشرفت در توسعه بازار کمپوست، از جمله تدارکات آژانس دولتی.
قوانین بیشتر ایالتی و محلی در سراسر جهان برای تهیه کمپوست، و تاکید کلی بر سلامت خاک، بازارهای کمپوست را تقویت می کند.علاوه بر این، در برخی از مناطق، توسعه چندین تاسیسات کمپوست در پاسخ به ممنوعیت ضایعات مواد غذایی و فشارهای بازیافت، مستلزم گسترش بازارهای کمپوست است.
4. محصولات خدمات غذایی قابل کمپوست
مقررات و قوانین بسته بندی ایالتی و محلی شامل محصولات قابل کمپوست - همراه با بازیافت و قابل استفاده مجدد - به عنوان جایگزینی برای پلاستیک های یک بار مصرف ممنوع است.
5. کاهش مواد غذایی هدر رفته
شناخت حجم عظیمی از مواد غذایی هدر رفته در دهه 2010 به شدت افزایش یافت.برنامه های کاهش منبع و بازیابی مواد غذایی در حال تصویب هستند.بازیافت ارگانیک در تلاش است تا آنچه را که نمی توان مصرف کرد مدیریت کند.
6. رشد جمع آوری و ریزش ضایعات مواد غذایی مسکونی
تعداد برنامه‌ها از طریق مجموعه خدمات شهری و اشتراک و دسترسی به سایت‌های خروجی همچنان در حال افزایش است.
7. مقیاس های چندگانه کمپوست
کمپوست اجتماعی در دهه 2010 آغاز شد که تا حدی با تقاضا برای خاک های بهتر برای باغ های محلی و مزارع شهری راه اندازی شد.به طور کلی، موانع ورود برای تأسیسات در مقیاس کوچکتر کمتر است.
8. بازنگری مقررات کمپوست دولتی
در دهه 2010، و پیش‌بینی می‌شود تا دهه 2020، ایالت‌های بیشتری در حال تجدیدنظر در قوانین کمپوست‌سازی خود برای سبک کردن و/یا معافیت تأسیسات کوچکتر از الزامات مجوز هستند.
زمان ارسال: آوریل 23-2021