تخمیر و بلوغ کودهای آلی یک فرآیند پیچیده است.برای دستیابی به اثر کمپوست عالی، برخی از عوامل مؤثر اولیه باید کنترل شوند:
1. نسبت کربن به نیتروژن
مناسب برای 25:1:
بهترین ماده خام کمپوست هوازی (25-35):1 است، فرآیند تخمیر سریعترین است، اگر هوازی خیلی کم باشد (20:1)، تولید مثل میکروارگانیسم ها به دلیل انرژی ناکافی مهار می شود.در نتیجه، تجزیه آهسته و ناقص است، و زمانی که کاه محصول بیش از حد بزرگ است (معمولا (6080): 1)، مواد حاوی نیتروژن مانند کود انسانی و حیوانی باید اضافه شود، و نسبت کربن به نیتروژن تنظیم شود. 30: 1 برای میکروارگانیسم ها مفید است.فعالیت هایی که باعث تجزیه مواد آلی در کمپوست می شود و زمان تخمیر را کوتاه می کند.
2. میزان رطوبت
50% ~ 60%:
رطوبت یک پارامتر مهم در فرآیند کمپوست است.فعالیت های حیات میکروبی نیازمند پر کردن مداوم محیط اطراف برای جذب آب برای حفظ متابولیسم طبیعی است.میکروارگانیسم ها فقط می توانند مواد مغذی محلول را جذب کنند و مواد کمپوست پس از جذب آب به راحتی نرم می شوند.هنگامی که محتوای آب بالای 80 درصد است، مولکول‌های آب فضای داخلی ذرات را پر می‌کنند و به شکاف‌های بین ذره‌ای سرریز می‌کنند، تخلخل پشته را کاهش می‌دهند و مقاومت در برابر انتقال گاز و گاز را افزایش می‌دهند و در نتیجه یک پشته بی‌هوازی موضعی ایجاد می‌شود. فعالیت میکروارگانیسم های هوازی برای تخمیر هوازی در دمای بالا با رطوبت مواد کمتر از 40٪ مفید نیست که باعث افزایش فضای منافذ پشته و افزایش اتلاف مولکول های آب و در نتیجه تجمع کمبود آب در آب می شود. ، که برای فعالیت میکروارگانیسم ها مساعد نیست و بر تخمیر تأثیر می گذارد.در کودها می توان آب بیشتری به کاه، خاک اره و سبوس قارچ اضافه کرد.
3. محتوای اکسیژن
8٪ ~ 18٪:
نیاز به اکسیژن در کمپوست به میزان مواد آلی موجود در کمپوست مربوط می شود.هر چه مواد آلی بیشتر باشد، مصرف اکسیژن بیشتر است.به طور کلی، نیاز به اکسیژن در طول کمپوست به میزان دی اکسید کربن بستگی دارد.این فعالیت تجزیه میکروارگانیسم های هوازی است و نیاز به تهویه مناسب دارد.اگر تهویه ضعیف باشد، میکروارگانیسم های هوازی مهار می شوند و کمپوست به آرامی بالغ می شود.اگر تهویه بیش از حد زیاد باشد، نه تنها آب و مواد مغذی موجود در کمپوست بیش از حد از بین می رود، بلکه مواد آلی نیز به شدت تجزیه می شود که برای تجمع هوموس مفید نیست.
4. دما
50-65 درجه سانتی گراد:
در مرحله اولیه کمپوست، دمای کپه معمولا نزدیک به دمای محیط است.دمای کمپوست به مدت 1 تا 2 روز توسط باکتری های مزوفیل به سرعت گرم می شود و دمای کپه به 50 تا 65 درجه سانتی گراد می رسد که معمولاً 5 تا 6 روز حفظ می شود.برای از بین بردن باکتری‌های بیماری‌زا، تخم حشرات و دانه‌های علف، دستیابی به شاخص‌های بی‌ضرر و اعمال اثر کم‌آبی، در نهایت درجه حرارت کاهش می‌یابد تا تبدیل مواد مغذی و تشکیل هوموس را افزایش دهد.دمای خیلی پایین زمان بلوغ کمپوست را طولانی تر می کند، در حالی که دمای بیش از حد (بیش از 70 درجه سانتی گراد) از رشد میکروارگانیسم ها در کمپوست جلوگیری می کند و منجر به مصرف بیش از حد مواد آلی و مقدار زیادی تبخیر آمونیاک می شود. کیفیت را تحت تاثیر قرار می دهد.کمپوست
5. pH
pH6-9:
PH یکی از عوامل مهم موثر بر رشد میکروارگانیسم ها است.به طور کلی، میکروارگانیسم ها زمانی مناسب هستند که PH خنثی یا کمی قلیایی باشد.مقدار pH خیلی بالا یا خیلی پایین بر پیشرفت صاف کمپوست تأثیر می گذارد.سرشار از سلولز و پروتئین است.مقدار pH بهینه کود دامی و مرغی بین 7.5 تا 8.0 بود و سرعت تخریب بستر تقریباً صفر بود که مقدار pH کمتر یا مساوی 5.0 بود.هنگامی که pH≥9.0، سرعت تخریب بستر کاهش یافته و از دست دادن نیتروژن آمونیاکی جدی بود.مقدار pH تأثیر مهمی بر فعالیت میکروبی و محتوای نیتروژن دارد.به طور کلی، مقدار pH ماده خام باید 6.5 باشد.مقدار زیادی نیتروژن آمونیاکی در تخمیر هوازی تولید می شود که مقدار pH را افزایش می دهد.کل فرآیند تخمیر در یک محیط قلیایی با pH بالا است.مقدار pH باعث افزایش اتلاف نیتروژن می شود و در تخمیر سریع کارخانه باید به مقدار pH توجه کرد.
اگر سوال یا نیاز دیگری دارید، لطفا از راه های زیر با ما تماس بگیرید:
واتساپ: +86 13822531567
Email: sale@tagrm.com
زمان ارسال: آوریل-07-2022